4. Should i stay or should i go

Mokry język pozostawiam wilgotny ślad na całej długości ciała Wiktorii. Ogromne dłonie bruneta obłapiały Ją bez przerwy nie przejmując się niczym. Ich ciała połączone w namiętnym tańcu odróżniały się zawartością melaniny w skórze. Jedyne, co zajmowało Im w tym momencie głowę to dążenie do przyjemności. Nie zwracali uwagi na konwenanse, dobre wychowanie, konsekwencje. Wiktoria bez żadnych skrupułów, bez chociaż najmniejszego poczucia wstydu, wykorzystywała na Grzegorzu bezpruderyjne, frywolne sztuczki przyswojone podczas pięcioletniej kariery studenckiej. On, z niekrytą przyjemnością i radością, czerpał z tego spotkania to co najlepsze. To, co dawało Mu to kruche ciałko o mlecznej cerze. Sam jednak nie pozostawał dłużny. Obdarowywał Ją czułością i delikatnością. Wyuzdane sztuczki z filmów z Sashą Grey w roli głównej nie są w Jego stylu. Cieszyli się sobą do wczesnych godzin porannych, kiedy to zmęczeni usnęli wtuleni w siebie i satynową kołdrę w kolorze czerwonego wina.

                                                              *

Jaskrawe Słońce wpadło przez niezasłonięte rolety, do przytulnej sypialni otoczonej malinowymi ścianami. Sporych rozmiarów łóżko stojące na środku pomieszczenia utrzymywało dwie osoby. Nagie ciała wystawały spod pościeli przyjmując na siebie ciepławe światło nikłego Słońca. Dwa ciała splątane w czułym uścisku zaczęły wracać z krainy snu do rzeczywistości.
- No cześć szalony. - Kamila przywitała swojego towarzysza szerokim uśmiechem. 
- Hej. - Piotrek uniósł kąciki swoich ust. 
- Co jemy na śniadanie?
- Cokolwiek.
- Chyba sobie żartujesz! - oburzyła się. - Nic co wychodzi spod moich rąk nie może być określane jako "cokolwiek". 
- Przepraszam. - cmoknął ją w czoło i zaczął wychodzić spod kołdry. - Mogłabyś się odwrócić? Chciałbym się ubrać.
- Hahahhaha! - wyśmiała go. - Wybacz Piotrusiu, ale nie zobaczę nic, z czym nie miałabym do czynienia. W nocy nie byłeś taki wstydliwy.  - twardo wlepiała w niego wzrok.
- Wredota. - rzucił i błyskawicznie wciągnął na siebie bokserki. 

                                                            *

- Dziękuję Ci za cudowny wieczór. - Grzegorz postawił przed Wiktorią kubek parującej kawy.
- Cała przyjemność po mojej stronie. - uśmiechnęła się związując rozczochrane włosy. - Dawno nie spędziłam tak mile czasu.
- Ja też. Czasem chciałbym mieć normalną pracę za biurkiem od 9 do 17 i bez żadnych zmartwień wracać do domu, walnąć się na kanapę i zajadać się samymi niezdrowymi rzeczami. - rozmarzył się przeżuwając grahamkę z dodatkiem twarożku. 
- Błądzisz synu. Boring! Fakt, że jest to całkiem komfortowe, ale na dłuższą metę strasznie nudne. Stagnacja. - narzekała zajadając się kanapkami z nutellą. 
- Tylko, że tryb mojego życia utrudnia wiele rzeczy. Zamiast ciągłych wyjazdów wolałbym wracać z nudnej pracy do domu, w którym ktoś na mnie czeka. - mówił patrząc Jej w oczy.
"Oho! Nie przyzwyczajaj się."- pomyślała.
- Będę się zbierać. Muszę zrobić kilka rzeczy na jutro. - chciała się ulotnić, bo czuła, że wchodzą na niebezpieczny grunt. W pośpiechu zaczęła zbierać swoje rzeczy.
- Spotkamy się jeszcze? - spytał z nadzieją, kiedy wychodziła z Jego mieszkania.
- Jasne. Daj znać jak będziesz miał czas i ochotę. - uśmiechnęła się i pocałowała na pożegnanie.  Chwilę później zostawiając za sobą zapach perfum na klatce schodowej. Kosok zamknął za Nią drzwi przypominając sobie o pewnym bardzo ważnym szczególe i podbiegł do okna. 
- Ale ja nie mam Twojego numeru! - krzyknął wychylając się na mroźne powietrze. Niestety. Nie usłyszała.
                                                       
                                                                    *

- No siema! - od wejścia przywitała Ją Kamila. - Jak Ci minęła noc? Mam nadzieję, że to nie był stracony czas.
- Wręcz przeciwnie. A ty? Spisał się ten Twój Nowakowski? 
- Jeszcze pytasz?! Pierwszy raz od kilku lat umówiłam się na drugą randkę. To chyba miłość.
- Wariatka. - Wiki popatrzyła na nią z politowaniem.
- A Ty kiedy widzisz się ponownie ze swoim brunetem?
- Jak mnie znajdzie. Nie zostawiłam Mu numeru telefonu. Niech się postara.
- Głupia jesteś. Powinnaś kuć żelazo póki gorące. A co jeśli stwierdzi, że nie chce Mu się Ciebie szukać?
- Kama, spokojnie. Mówiłam Ci, że zarzuciłam wędki i jak się okazało rybki biorą. Więc czuję, że już niedługo zastąpią w moim menu męskie zakalce. - zostawiła przyjaciółkę i poszła wziąć długą kąpiel. 


                                           *******************

za krótki, za krótki, za krótki! Nie wiem czy straciłam wenę, czy zapał. Mam jednak nadzieję, że to chwilowe.

Powiedzieć Wam coś? Opowiem Wam krótką historię mega szczęśliwej dziewczyny, która dzisiaj zaczyna czterotygodniowe ferie. Tak. Zgadłyście. Mówię o sobie! Matko jestem taka szczęśliwa, że w końcu będę mogła się wyspać, obejrzeć seriale ( w końcu w lutym startuje nowa seria The Walking Dead)! :) I mam nadzieję, że spotkam się w tym czasie z moją dobrą znajomą- weną ;p

Tyle wygrać!

 Pozdrawiam Was leżąc do góry tyłkiem! Embouteillages! ;*